چهلمین روز درگذشت مادر مهربانمان(حاجیه خانم آذر رستگار)، آن دردانه روزگار که با پرواز نابه هنگامش، برگ و بارمان را به باد داد. او رفت تا داغ هرگز ندیدن رویش و هرگز نشنیدن صدایش، چون ابری سیاه برایوان خانه سایه افکند و دریغا باران و دریغا طوفان در این پایی آذر رستگار